Dziecko, Psychologia, Rodzice, Życie rodzinne

3 pytania, które powinnaś zadać swojemu dziecku przed snem

Już jakiś czas temu obiecałam, że napiszę kilka słów o naszych, wieczornych rytuałach. Ostatnio, ponownie dostałam od Was wiadomości z zapytaniami na ten temat, dlatego też nie zwlekając ani chwili postanowiłam przygotować niniejszy wpis 😉 .

W tym tekście nie będę dzieliła się z Wami przepełnionymi treścią teoriami, opiszę to, co sprawdzone i warte zastosowania.

W rozwoju naszych pociech ogromną rolę odgrywa poczucie bliskości i bezpieczeństwa, a wieczór, to wyjątkowy czas, będący jednocześnie okazją do podsumowań i wzmacniania więzi.

Przedstawione poniżej propozycje pozwalają zarówno je budować, jak i pielęgnować.

Rytuały, rytuały, rytuały

Rzeczywiście zauważyłam u swoich brzdąców, jak istotną rolę w poczuciu bezpieczeństwa odgrywa powtarzalność i przewidywalność pewnych zdarzeń.

Tym samym i my mamy wieczorny schemat, w którym żaden z elementów nie może zostać pominięty.

Poniżej nasze wieczorne „must be”.

Wieczorne ważne sprawy

Czytanie książek i rozkładanie poszczególnych opowieści na czynniki to pierwszy, nie licząc kąpieli, z kilku wieczornych rytuałów. Nie bez przyczyny wspomniałam o analizowaniu tego, co przeczytaliśmy. Z perspektywy rozwoju zdolności komunikacyjnych, rozumienia czytanego tekstu, czy też kształtowania umiejętności społecznych, to właśnie rozmowa odgrywa szalenie istotną rolę.

Kto pyta, nie błądzi

Nasza pogadanka przy książce to wstęp, do kolejnego etapu wieczornego wyciszenia.

I tu pierwsze skrzypce grają 3 pytania, które oprócz tego, że pozwalają nam poruszyć tematy, na które podczas codziennej krzątaniny nie ma ani czasu, ani sprzyjających warunków, to stanowią wartościowy fundament, będący podstawą wzajemnego zaufania i przyszłej komunikacji.

3 wartościowe pytania

Co sprawiło, że się dziś uśmiechnąłeś?
Co sprawiło Ci dziś przykrość?
Czego się dziś nauczyłeś?

To właśnie te trzy pytania dają nam możliwość podsumowania kończącego się dnia, porozmawiania o nowych doświadczeniach, o tych bardziej i mniej przyjemnych emocjach. To dzięki nim mój przedszkolak dzieli się ze mną zarówno tym, co go zasmuciło, jak i tym, co sprawiło mu radość i spowodowało, że jest z siebie dumny.

Ukryty cel

Chociaż jest to bardzo prosta rozmowa, służy kilku celom:

Pomaga dziecku nauczyć się komunikować

To niesamowite, jak wiele informacji o otaczającym świecie, dzieci chłoną, obserwując zachowania pozostałych członków rodziny. Mój młodszy 2,5 letni brzdąc, zaczyna włączać się w naszą dyskusję i niepostrzeżenie uczy się także elementów wartościowej komunikacji. Dzięki wieczornym rozmowom, w maluchach kształtuje się naturalna i niewymuszona skłonność do dzielenia się codziennymi zmaganiami. Dzięki tego typu pogadankom nasze dzieci w przyszłości będą czuły się bardziej komfortowo podczas rozmów z nami – z rodzicami – ze „starymi” (choć przyznam szczerze, że łudzę się, że moi synowie nie będą o nas mówili w ten sposób 😉 ). Naiwna jestem???

Z większą łatwością będą skłonne zwrócić się do nas z prośbą o pomoc czy wsparcie w trudnej sytuacji lub po prostu z przyjemnością podzielą się swoim sukcesem. Ta nieoceniona łatwość porozumiewania się, wyrażania emocji i dzielenia się swoimi przeżyciami, nie bierze się znikąd. „Tworząc” odpowiednie warunki, nic wielkiego, zwyczajne chwile, by dzieci mogły doświadczyć i praktykować tego typu rozmowy. W ten prosty sposób budujemy w ich oczach obraz rodzica i rodziny będącej wsparciem, ostoją, z którym i w której czują się dobrze i bezpiecznie, a zbudowane zaufanie zaprocentuje w przyszłości.

Daje mi – rodzicowi wiele wartościowych informacji na temat aktualnych doświadczeń mojego dziecka

Dzięki naszym wieczornym rozmowom zdarza się, że Antoś porusza tematy, które szczerze mnie zaskakują, których bym się nawet nie spodziewała. Opowiada o swoich uczuciach w sposób, który mnie totalnie zadziwia i rozbraja.

Dzięki temu, jako rodzic, lepiej go poznaję, jestem bliżej i mogę przeżywać razem z nim nawet te momenty, w których nie mogłam uczestniczyć. Tego typu rozmowy, są również informacją zwrotną na temat moich zachowań, tego, co powiedziałam czy zrobiłam w ciągu dnia i jak to zostało odebrane i zinterpretowane przez moje dzieci.

Mogłoby się wydawać, że przed snem, zbędne jest poruszanie tematów dotyczących trudnych doświadczeń. To przecież ponownie rozdrażni dziecko i utrudni zasypianie…

Tymczasem, dzięki tej rozmowie, dajemy maluchowi szansę skorzystania z naszego wsparcia, pocieszenia, zrozumienia zaistniałej sytuacji. Sobie natomiast otwieramy drogę do przekazania elementarnej wiedzy, o tym, że nawet „negatywne doświadczenia” (rzeczy, które sprawiły mu przykrość) mogą mieć pozytywne zakończenie i warto z nich wyciągać wnioski na przyszłość. To moment, kiedy możemy pokazać, że popełnianie błędów jest czymś zupełnie naturalnym, a najważniejsze i najcenniejsze jest to, czego się z nich nauczymy. To właśnie tutaj możemy podzielić się z brzdącem swoim doświadczeniem i sprawdzonymi strategiami radzenia sobie w takich sytuacjach. Zadając pytania doprecyzowujące (np. Co mógłbyś zrobić, żeby było inaczej, lepiej?) pobudzamy dziecko do refleksji, poszukiwania innych, nowych rozwiązań.

Dodatkowo, rozmawiając z pociechą o uczuciach, pokazujemy mu, że każda z nich jest potrzebna, że każda czemuś służy i nie ma dobrych czy złych emocji. Warto wyjaśnić, że to normalne, że czujemy złość (ona dba o przestrzeganie naszych granic), strach (który chroni nas przed zagrożeniami), smutek (przynosi refleksje, pozwala dostrzec, to co naprawdę ważne i cenne), podobnie, jak radość, która daje motywację do działania.

Wbrew pozorom, po „przepracowaniu” trudności w towarzystwie rodzica, szkrab będzie zasypiał znacznie spokojniej, a z naszej rozmowy wyniesie ogromną, emocjonalną i życiową lekcję.

A na zakończenie…

Każdorazowo nasze pogaduchy kończymy tym, co oboje uwielbiamy – przytulaniem. Bliskość i dotyk najbliższych są szalenie ważne dla rozwoju psychoruchowego każdego dziecka. Podczas przytulania warto zwrócić uwagę na jakość uścisków, by przynosiły one wymierny efekt, powinny trwać co najmniej 7 sekund (więcej na ten temat napiszę już niebawem).

Przez wiele lat, nasze wieczory przebiegały właśnie w taki sposób, jak opisałam powyżej. Od dwóch tygodni natomiast Antoś wprowadził małą modyfikację, po udzieleniu odpowiedzi na pytania i rozmowie na ich temat, spojrzał na mnie i powiedział: „Twoja kolej, mamo! Co Cię dziś uszczęśliwiło?”.

Teraz rundka pytań działa w obie strony 😉 Możecie sobie wyobrazić moją minę, gdy to pytanie padło po raz pierwszy. Pokazuje mi to jednocześnie, jak ważne dla mojego brzdąca są te nasze wieczorne pogaduchy.

Jeżeli do tej pory nie mieliście podobnych rytuałów, serdecznie zachęcam do włączenie tych pytań do Waszych, wieczornych przygotowań do snu.

Ten czas, poświęcony na rozmowę z dziećmi jest jedną z moich ulubionych chwil w ciągu dnia, pozwala nam naprawdę POBYĆ RAZEM i pomaga moim małym skrzatom spokojnie zasnąć.

Jestem bardzo ciekawa, jakie są Wasze wieczorne rytuały? Co się u Was sprawdza? Dajcie znać w komentarzu.