Budowanie relacji z dzieckiem. Dlaczego, każdy rodzic powinien wiedzieć o współczynniku 5:1

Niby zwykłe popołudnie, wróciłaś z pracy, pobieżnie ogarnęłaś domowy chaos, chwyciłaś w locie coś do jedzenia, a teraz starasz się doładować akumulator, popijając kawę. Pewnie znasz ten moment, kiedy filiżanka kawy zatrzymuje się w połowie drogi do Twoich ust, gdy zza ściany dobiega…

[su_quote]Nie, to jest moje!  ja miałem to PIERWSZY!  To niesprawiedliwe!  Mamooo! On mi nie chce oddać mojego auta!![/su_quote]

Po raz „en-ty” próbujesz interweniować wołając z fotela:

[su_quote]Czy ja naprawdę nie mogę wypić tej kawy w spokoju? Musicie się ciągle o coś sprzeczać? Ostatni raz Was proszę o zgodną zabawę![/su_quote]

Zapada głucha cisza i nagle do salonu wpada z impetem Franek (4 lata) a za nim Staś (6 lat). Ślizgiem pokonują zakręt i kończą gonitwę na stoliku kawowym w centrum pokoju. Twoja kawa wraz z filiżanką ląduje na dywanie, a Ty zrywasz się na baczność niczym żołnierz na warcie. Dzieci płacząc przekrzykują się jeden przez drugiego, że to wina tego pierwszego jegomościa, że nie chciały, że to przez przypadek i w ogóle, że już nie będą… Słowem chaos jak na jarmarku.

Co możesz czuć?

Jesteś zdenerwowana, czujesz, jak narasta w Tobie złość – zaraz eksplodujesz. I chociaż technicznie nie krzyczysz, to ton i sposób, w jakim informujesz ich o tym, że takie zachowanie jest niedopuszczalne, nie pozostawia złudzeń – jesteś wściekła.

Spoglądasz na skruszone miny chłopców i bez mrugnięcia okiem odsyłasz ich do pokoju:

[su_quote]„Nie potraficie się porozumieć i bawić w zgodzie, to nie będziecie się bawić w ogóle! Marsz do siebie! Możecie wrócić, jak przemyślicie swoje zachowanie! A teraz zejdźcie mi z oczu![/su_quote]

Gdy padnie za dużo słów

Mija chwila, emocje opadają i …przychodzi refleksja, zdajesz sobie sprawę, że ta sytuacja mogła wyglądać inaczej, że odreagowałaś na dzieciach frustracje po przedpołudniowym starciu z szefem, a maluchy stały się kozłem ofiarnym. Rozumiesz, że Twoje okrzyki z drugiego pokoju nie docierają do walczących za ścianą dzieci, że krzyk i odesłanie ich bez rozmowy, to nie jest odpowiedni sposób komunikacji, że nawet w złości nie powinnaś zwracać się tak do swoich dzieci.

Rodzicielstwo to trudne zadanie, a utrata panowania nad sobą raz na jakiś czas nie czyni z Ciebie złego rodzica. Wbrew pozorom, jako ludzie jesteśmy doskonale niedoskonali, a kontrolowanie emocji jest czymś, wymagającym od nas samoświadomości, zaangażowania i ogromnej ilości pracy.

3 rzeczy, które powinniśmy zrobić po utracie panowania nad sobą

Bez względu na to, ile artykułów przeczytasz o tym „jak być szczęśliwym rodzicem” lub „jak nauczyć się kontrolować emocje”, frustracje i przykrości będą spotykać Cię codziennie.

Nie ma idealnych ludzi, rodziców, dzieci i nikt z nas nie wiedzie idealnego życia. Dlatego skoro już mleko się wylało, a Ty jesteś świadoma tego, co poszło nie tak, i wiesz że chcesz postępować inaczej, daj sobie prawo do popełniania błędów, przebacz sobie i jednocześnie zacznij działać, by poprawić relacje z dzieckiem.

Oto co powinnaś zrobić:

1. Wybacz sobie.
2. Przeproś swojego brzdąca.
3. Podejmij wyzwanie – pięciu dobrych uczynków.

Pierwsze dwa punkty są szalenie ważne, ale jak się zaraz przekonasz, trzeci może być najważniejszy.

Tajemnica wartościowych relacji

Nauka pokazuje, że w szczęśliwych związkach między dorosłymi ludźmi, występuje szczególna zależność pomiędzy pozytywnymi, a negatywnymi interakcjami.

Wygląda ona następująco: na każdą jedną negatywną interakcję przypada 5 pozytywnych.

Podczas, gdy badania koncentrują się na dorosłych, my rodzice doskonale wiemy, że na naszą relację z dzieckiem negatywne wydarzenia mają równie istotny wpływ. Dlatego wspomniany stosunek 5:1 może pomóc nam w budowaniu relacji i odbudowaniu mostu porozumienia z naszymi pociechami.

Wzmacnianie relacji z dzieckiem: współczynnik 5:1

Kierując się analogicznym podejściem do tego, które opisałam wyżej możemy przyjąć zasadę, że, by naprawić relację z dzieckiem, po nieprzyjemnym wydarzeniu, musimy sprowokować, stworzyć, wywołać 5 pozytywnych interakcji, w których razem z maluchem weźmiemy udział.

Jedynym ograniczeniem jest Twoja wyobraźnia, któż lepiej zna Twoją pociechę, wie co sprawi jej przyjemność, w którym miejscu ma największe gilgotki, albo jaką książkę lubi najbardziej?

Gdyby jednak w kryzysowej sytuacji zabrakło Ci pomysłów, poniżej zamieszczam listę 19 prostych propozycji, które będą pomocne podczas odbudowywania kontaktu z dzieckiem – osiągania współczynnika 5:1 (o tym, w jaki sposób jeszcze możecie wykorzystać współczynnik 5:1 przeczytacie tutaj => klik).

19 prostych pomysłów na wzmocnienie więzi z dzieckiem

1. Przytulas dobry na wszystko. Nic tak nie koi, jak uścisk ukochanej osoby, dlatego przytul swojego szkraba i upewnij się, że jest to uścisk o odpowiedniej jakości, trwający ponad 6 sekund. Jeżeli jednak zamiast aprobaty, usłyszysz od swojego malucha sprzeciw – zaproponuj symboliczne przybicie piątki.
2. Powiedz „Kocham Cię”.Dla dziecka nie ma nic ważniejszego niż bezwarunkowa miłość rodzica. Nic też, nie jest na to lepszym dowodem niż wyznanie, które pada w tak trudnej chwili. Warto podkreślać, że kochamy JE za to, że JEST, a nie za to jakie jest.
3. Zaproponuj wspólne czytanie książki. Twoje dziecko nigdy nie jest na to za duże.
4. Zostaw notatkę lub rysunek niespodziankę – na kartce papieru w szkolnym pudełku śniadaniowym, karteczkę Post-It na lustrze w łazience, kartę na półce z zabawkami itp. Może to być żart, Wasze ulubione powiedzenie, to, co w nim podziwiasz albo po prostu „Kocham Cię”.
5. Wyraź za co je doceniasz: „Doceniam, kiedy…”
6. Opowiedz śmieszną, pozytywną historię z przeszłości np., gdy dziecko było młodsze, bądź, kiedy Ty byłaś w jego wieku.
7. Przygotuj pozytywny posiłek. Do następnego, jedzonego przez Was dania, dodaj uśmiechniętą buźkę np.: miseczka płatków owsianych, gdzie plasterki banana są oczami, borówka nosem, a truskawkowy mus uśmiechem.
8. Zatrzymaj się chwilę, usiądź i po prostu zagraj z dzieckiem w coś przez kilka minut – bez smartfona, telewizora i bez wielozadaniowości. Zagraj w to, na co maluch ma ochotę (planszówka, karty, memo).
9. Rozpocznij zabawę ruchową w „berka”, „chowanego” albo „ciuciubabkę”.
10. Opowiedz żart – spróbuj rozbawić malucha.
11. Zaproponuj wspólny spacer lub zabawę przed domem.
12. Wspólnie obejrzyjcie album z rodzinnymi zdjęciami.
13. Włącz wesołą muzykę i zaproś do tańca małego partnera.Badania pokazują, że wspólne słuchanie muzyki buduje więzi rodzinne i tworzy pozytywne wspomnienia.
14. Zaproponuj wspólne przygotowanie rysunku albo kolorowanie obrazka.
15. Zabawcie się w kalambury – przygotujcie wspólnie listę haseł np. postaci z bajek i następnie naprzemiennie losujcie tematy do pokazywania.
16. Stwórzcie wspólną konstrukcję z klocków, może to być zagroda dla zwierząt bądź wysoka wieża.
17. Zapytaj o samopoczucie okazując troskę i zainteresowanie: „Powiedz kochanie, jak się czujesz?”
18. Uśmiechnij się do malca, jednocześnie utrzymując kontakt wzrokowy.
19. Stwórzcie wspólnie opowieść, może to być forma zapisywana bądź rysowana na kartce, naprzemiennie dodajecie poszczególne fragmenty historii.

Nasze rodzicielskie zadanie

Każdy ma prawo do popełniania błędów i nie ma w tym nic złego. Ważne jest natomiast, byśmy potrafili podjąć pracę nad tym, by ich nie powielać albo zminimalizować negatywne skutki.

Zachowanie dziecka, nawet to najbardziej nieodpowiednie, nie jest usprawiedliwieniem dla naszej nerwowej, krzykliwej reakcji. Nie możemy zapominać, że w relacji rodzic-dziecko, to my jesteśmy dorosłymi, to my pokazujemy świat, to my uczymy zasad i jesteśmy autorytetem, a dziecko niczym lustro odzwierciedla w swoim zachowaniu, to, co zaobserwuje w swoim otoczeniu.

Jako osoby w pełni dojrzałe, jesteśmy w stanie zapanować nad nerwami, nauczyć się samokontroli – takiej (fizycznej i anatomicznej) możliwości nie posiadają dzieci.

Dlatego warto pracować nad sobą, swoimi nawykami, zmieniać je i wywierać świadomy wpływ na jakość rodzinnych relacji. Pamiętając, że jako rodzice, prostymi, codziennymi gestami kształtujemy osobowość małego człowieka.

Tekst powstał w ramach wydarzenia „Najlepsze prezenty od mamy dla dzieci?”, zainicjowanej przez AsertywnaMama.pl we współpracy z Mama na całego, Ja Zwykła Matkaa, Katarzyna Płuska Miękko o kompetencjach.

Być może zainteresują Was również:

• Najważniejsza rzecz, którą powinnaś zrobić, gdy znów nakrzyczysz na swoje dziecko
• 3 pytania, które powinnaś zadać swojemu dziecku przed snem
• Opanuj się mamo! Poznaj sposób na spokojne macierzyństwo
• Jak wspierać rozwój emocjonalny dziecka
• Jak pomóc dziecku radzić sobie z agresją rówieśników
• Czym są napady złości u małego dziecka i jak sobie z nimi radzić
• Jedno zdanie, które zainspiruje dziecko mówiące „nie dam rady”
• Najważniejsza umiejętność, której powinno się nauczyć każde dziecko
• Rodzicu przeproś swoje dziecko. O nauce przepraszania słów kilka…