Przeglądając fora internetowe, można natknąć się na wpisy następującej treści: „Mam 35 lat, strasznie stresującą pracę, która wymaga częstych podróży oraz wielokrotnych zmian miejsca zamieszkania. Obserwując życie moich koleżanek będących pełnoetatowymi żonami i mamami myślę, że są szczęściarami, gdyż wiodą idealne, stateczne życie. Zastanawiam się wtedy, co ze mną? Kiedy mnie coś takiego spotka? Za każdym razem, gdy wprowadzam się do nowego mieszkania wmawiam sobie, że to jest właśnie to miejsce, w którym się osiedlę, gdzie znajdę szczęście. Niestety do tej pory to nie nastąpiło. Jestem już zmęczona swoim dotychczasowym życiem, ciągłym oczekiwaniem na coś lepszego. Towarzyszy mi nieustanne poczucie niezadowolenia…”.
Czytając powyższy wpis nasuwa się myśl, że jest on obrazem dylematów towarzyszących niejednej osobie. Któż z nas przeglądając pamiątkowe zdjęcia z wakacji, zamieszczone przez znajomych na portalu społecznościowym, nie pomyślał: taka podróż to coś niesamowitego, też chciałbym powygrzewać się w słońcu, na ciepłych piaskach, czy nurkować w błękitnych wodach oceanu. Obserwując życie innych osób, często zastanawiasz się, dlaczego do tej pory nie zdecydowałaś/eś się na podobny krok, dlaczego nie robisz tak interesujących rzeczy, dlaczego to Ciebie nie spotkało takie szczęście. No właśnie dlaczego?
Oczywiście przytoczona „podróż” to tylko przykład będący pretekstem do zobrazowania tak często stosowanych porównań z innymi ludźmi (porównań społecznych).
Porównania społeczne (polegające na odnoszeniu osiąganych przez siebie wyników do wyników uzyskiwanych przez inne osoby- do usunięcia) są naturalne i zazwyczaj funkcjonalne. Wykorzystywane w odpowiedni sposób pomagają definiować siebie, ocenić efekty podejmowanych działań, czy wyznaczyć cele. Równocześnie jednak wspomniane porównania mogą uruchamiać procesy, których konsekwencje dla sposobu myślenia, tego co czujesz, czy i jak się zachowujesz mogą być negatywne.
[su_quote]Porównując się z innymi możesz stać się próżny i zgorzkniały, bowiem zawsze znajdziesz lepszych i gorszych od siebie[/su_quote]Max Ehman
Jedną z negatywnych konsekwencji wynikających z porównań społecznych jest obniżenie własnej samooceny. Postępy osiągane przez Ciebie w nauce języka obcego będą satysfakcjonujące dopóty, dopóki nie dowiesz się, że Twój kolega uczy się dwa razy szybciej. Dokonując oceny swoich możliwości oraz urealniając oczekiwania odczujesz satysfakcję z wykonanej pracy. Porównując swój wynik z wynikiem innej osoby, narażasz się na niezadowolenie. Inną konsekwencją wynikającą z porównań społecznych może być pojawienie się negatywnych emocji takich jak zawiść, czy zazdrość (uczuć tych doświadczasz jedynie w następstwie porównywania się do osób, które w Twoim przekonaniu posiadają więcej, niż im się należy). Nawiązując do powyższego można założyć, że poziom zadowolenia z osiąganych przez Ciebie zarobków będzie stosunkowo wysoki, dopóki nie dowiesz się, że młodszy stażem pracownik zarabia więcej.
[su_quote]Ludzie są wiecznie niezadowoleni. Kiedy mają niewiele, chcą więcej. Jeśli mają dużo, chcą jeszcze więcej. A kiedy już to osiągną, tęsknią za prostym, skromnym życiem, tyle tylko, że nic w tym kierunku nie czynią.[/su_quote]
Często może się wydawać, że osiągnięcie tego, czego zazdrościsz innym, uczyni Cię szczęśliwym człowiekiem. Jednak na dłuższą metę nie prowadzi to do niczego dobrego. Choćby dlatego, że gdy już będziesz w posiadaniu tego, czego zazdrościsz jednej osobie, znajdzie się kolejna, która będzie miała coś, czego będziesz jej zazdrościć. Stosując powyższe mechanizmy możesz całe życie spędzić w niekończącej się pogoni za szczęściem, za poczuciem zadowolenia, marzeniami o idealnym życiu… nie zdając sobie sprawy z otaczających Cię wartości. Ważne byś zdał/a sobie sprawę, że szczęście to nie stacja do której zmierzasz, to sposób podróżowania…najistotniejsze jest nie to co zdobędziesz w życiu, tylko w jaki sposób przez nie przejdziesz.
Co zatem możesz zrobić? Jak radzić sobie z towarzyszącym porównywaniem się do innych?
[su_pullquote]Zamiast koncentrować uwagę na porównywaniu z innymi, skoncentruj się na sobie[/su_pullquote]
Zdecydowanie lepiej jest porównywać siebie z samym sobą. Poszukaj tych obszarów swojego życia, które w ostatnim czasie zmieniły się na lepsze, które stanowią powody do dumy i satysfakcji. Systematycznie wracaj do nich pamięcią. Podczas codziennych obowiązków poszukuj kolejnych powodów do zadowolenia.
[su_pullquote]Zacznij doceniać to, w czego posiadaniu jesteś to, czego doświadczasz w danej chwili[/su_pullquote]
Staraj się odczuwać wdzięczność. Warunkiem koniecznym jest uświadomienie sobie tego, co w Twoim życiu jest wartościowe i dobre. Pozwoli Ci to dostrzec potencjalnego odbiorcę Twojej wdzięczności. Wieczorem poświęć chwilę na podsumowanie pozytywnych zdarzeń, które miały miejsce tego dnia, za które możesz być wdzięczny (możesz je spisywać). Dla większości z nas wyszukiwanie powyższych powodów będzie się wiązało ze sporymi trudnościami. Spowodowane jest to szybkim przyzwyczajaniem się do otaczającego nas dobra. W efekcie przestajemy je doceniać, aż do momentu, gdy bezpowrotnie stracimy to, co w naszym życiu wartościowe.
[su_pullquote]Unikaj źródeł informacji będących powodem do zazdrości i zawiści[/su_pullquote]
Unikaj źródeł przekazu dostarczających informacji na temat dóbr posiadanych przez inne osoby (ogranicz zaczytywanie się wpisami zamieszczonymi na portalach plotkarskich, wyłącz posty przechwalających się znajomych na portalach społecznościowych). Zastąp oglądanie lifestyle'owego serialu zawierającego lokowanie produktu, czytaniem książki bądź innym wartościowym zajęciem. Unikaj kontaktu z osobami, dla których miarą wartości człowieka jest zasobność portfela, uroda czy odnoszone sukcesy zawodowe.
Ograniczając ilość powodów do zawiści, minimalizujesz prawdopodobieństwo jej doświadczenia.
Ćwiczenie dla Ciebie:
Wyobraź sobie osobę, z którą bardzo wiele dzieli Cię, niech będzie po prostu inna (nie gorsza!), następnie spójrz na siebie jej oczami i wypisz wszystko to, czego mogłaby Ci zazdrościć. Przeczytaj na głos SWOJE ZASOBY – powody do zadowolenia…
Pamiętaj! Ciesz się życiem, chyba, że masz inne plany 😉
Do czytania:
Emmons, R. A., & McCullough, M. E. (2003). Counting blessings versus burdens: an experimental investigation of gratitude and subjective well-being in daily life. Journal of Personality and Social Psychology, 84(2), 377–389.
Smith, R. H., & Kim, S. H. (2007). Comprehending envy. Psychological Bulletin, 133(1), 46-64.
Gilbert, D., Giesler, R. B., Morris, K. A. (1995). When comparisons arise. Journal of Personality and Social Psychology, 69(2), 227-236.
Jakie są Twoje doświadczenia w tym obszarze?
Podziel się ze mną swoimi przemyśleniami w komentarzu poniżej postu. Twoje interakcje są dla mnie ważne, gdyż pomagają mi w rozwoju.
Jeśli spodobał Ci się ten wpis będzie mi miło, jeśli podzielisz się nim ze znajomymi, będzie mi jeszcze milej jeśli go polubisz i skomentujesz. 😉
[FM_form id=”3″]
